Pewnego słonecznego dnia Alicja siedziała pod drzewem i czytała książkę. Książka ta była tak ciekawa, że "Alicja" imieniem Ichinose Kaneki nawet nie zauważył gadającego, białego królika, który patrzył na zegarek. Mimo, że królik ten kilka razy przebiegł tuż przed nim, Kaneki nawet na niego nie spojrzał. Trochę już podirytowany biały królik skoczył mu na kolana, co sprawiło, że "Alicja" złapał go za uszy. Kiedy chciał nim rzucić, królik nagle zniknął. "Alicja" imieniem Ichinose Kaneki wzruszył ramionami i czytał dalej.
.
.
.
- Ichinose-sempai! Miałeś postąpić według scenariusza i pójść za królikiem! - wykrzyknęła Gempachi Mei.
- Ale ta książka była naprawdę ciekawa... - Kaneki przerwał i odszedł zabierając książkę, którą zaczął czytać. Mei westchnęła i zawołała drugiego reżysera, Mado Kobungiego.
- Kobungo-kun, przynieś inną książkę. - Kiedy chłopak ją przyniósł, Mei powiedziała, żeby teraz zawołał swoją siostrę.
.
.
.
Pewnego słonecznego dnia Alicja siedziała pod drzewem i czytała książkę. Kiedy "Alicja" imieniem Mado Misaki zobaczyła gadającego, białego królika, leniwie za nim popatrzyła, po czym...
...wyciągnęła swój pistolet i do niego strzeliła.
.
.
.
- Misaki! Nie uśmiercaj królika!!!! Miałaś za nim pójść! Czytałaś w ogóle scenariusz?!? - krzyknęła reżyserka.
- Tak, czytałam - odparła. - Ale zauważ, że jestem już za stara na uganianie się za jakimś bajkowym królikiem.
Mei westchnęła.
- Czy ktoś zechciałby łaskawie postąpić według scenariusza?!
Dwunastoletnia Fujoka Ushio podniosła rękę.
.
.
.
Pewnego słonecznego dnia mała Alicja siedziała pod drzewem i nie czytała swojej książki, bo zajęta była czekaniem na białego, gadającego królika. Kiedy ten w końcu się pojawił, dziewczynka spojrzała się na niego z takim zdziwieniem, przez które królik się speszył i uciekł. "Alicja" imieniem Fujoka Ushio chciała wstać i za nim pobiec, ale zaprzestała tego, bo przypomniała sobie, że w scenariuszu nie było uciekającego królika, więc z powrotem usiadła i czekała na dalsze instrukcje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz